Jouw gezicht zal het laatste zijn – J.R. Pedro

Het verhaal speelt zich af in Portugal, de tweede helft van de vorige eeuw. De geschiedenis van 3 generaties, in hoofdstukken die als losse verhalen lezen, met een sterk laconieke ondertoon. 
Het is april 1974 en er is net een putsch gepleegd in Lissabon. Dona Laura, de vrouw van een van de hoofdpersonen, denkt dat dat staatsgreepgedoe  nog wel even zal duren en haast zich naar het kippenhok om terug te komen met ‘de eerste twee slachtoffers van de revolutie’.
En zo is er ook Celestino, naar het dorp gevlucht in de hoop vergeten te worden, die voor de deur van de dokter ineen zakt: ‘En terwijl de ander voor de spiegel stond, ontdekte de arts in die stakker, zo arm als de straat en misschien daarom wel daar op die weg neergevallen, een onverwachte weerspiegeling van zichzelf. Want toen Celestino met een brede glimlach voor de spiegel stond en zei: “Het lijkt zelfs wel of ik beter kan zien”, kwam dat niet doordat het glazen oog zijn zicht had verbeterd, maar doordat het beeld dat door de spiegel werd weerkaatst, leek op zijn herinnering aan zichzelf. Het was dus een illusie. Een illusie die in staat was hem zijn identiteit terug te geven, maar óók die voor hem te verbergen. En wel zozeer dat doutor Augusto Mendes half voor de grap, half serieus zei: “Celistino, als vanaf nu de politie hier komt vragen naar een man die een oog mist, dan kan ik ze vertellen dat ik geen idee heb wie ze bedoelen.’

En natuurlijk gaat het hier om meer dan alleen het familieverhaal van de drie generaties, ook de geschiedenis van Portugal, wordt verteld: de koloniale oorlog in Angola, de ‘linkse’ militaire putsch van kolonel de Spínola en de zijnen.
De details die vaak de opmaat blijken voor een haast explosief einde van het hoofdstuk worden op indringende wijze gebracht,  en blijven je bij. In weinig woorden die sterke beelden oproepen. Mooi, strak geschreven boek. 

Jouw gezicht zal het laatste zijn – João Ricardo Pedro
uitgeverij Signatuur – € 18,95