Woesten – K. van Steenberge

De klanten, die zijn ook zo leuk aan het werk in de boekwinkel. Dat je met gelijkgestemden over boeken mag praten, dat mensen je enthousiasmeren voor hun favorieten. “Woesten” is zo’n droomboek. De klant die het me aanraadde had halverwege het boek al tranen in zijn ogen. Ik kreeg het al bij de cover. Wat een onheilspellende voorkant van een laantje met uitgeschoten, grillige bomen dat in de verte uitzicht biedt op een dorpse kerktoren. Zo’n uitzicht dat je hebt op het Vlaamse platteland waar het boek zich afspeelt. In het dorpje Woesten, om precies te zijn. Daar woont de levenslustige smidsdochter Elisabeth, die hongert naar andere vergezichten. Ze trouwt met de jonge stadse arts Duponselle, die in Woesten lijkt onder te duiken voor de grote bedreigende buitenwereld en zijn dominante moeder. Ze krijgen een tweeling, waarvan het ene kind, Valentijn, buitengewoon prachtig is om te zien, en het andere kind mismaakt ter wereld komt. Tegen alle verwachtingen in blijft dit kind, dat ze Nameloos noemen, leven. Zonder taal, zonder toekomstperspectief.

Dan breekt de Eerste Wereldoorlog uit en breken er andere tijden aan. Voor het hele gezin.

Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van alle gezinsleden. Een beproefde methode waardoor je met steeds meer stukjes de puzzel compleet kunt maken. Of het nu dit “cliffhanger”-element is, het prachtige taalgebruik, of de filosofische bespiegelingen, waardoor je wilt doorlezen, daar ben ik nog niet over uit. In elk geval wil ik de zinnen ‘er is een verschil tussen ‘voor altijd weten’ en ‘nooit meer vergeten’ en ‘pendules, zakhorloges, zandlopers ten spijt, soms springt de tijd vooruit, met schokken, zonder dat je er erg in hebt wat hij aanricht met de mensen rond je’ voor altijd weten en nooit meer vergeten.

Woesten – Kris van Steenberge
uitgeverij Podium – € 19,95