“Het enige wat overeenkomt tussen de 4500 verhalen is dat het áltijd goed afloopt. Maar hoe, dat is de vraag.” Volgens de uitgever.
Fantastisch toch?! Altijd een goed einde.
Vroeger las ik (met veel plezier) de boeken van mijn jongere zusjes, zoals de Club van Vijf, de Tina, en weet ik wat allemaal. ‘Eigenlijk’ was dat geen literatuur, maar smullen was het wel. En ‘eigenlijk’ kleeft aan de Bouquetreeks dezelfde aantrekkingskracht.
Nu dan een avondlang Bouquet – hopelijk ben ik daarna genezen… hoewel, waarom ook?
Er zijn misschien wel kwalijker quilty pleasures.
Volgens de uitgever bestaat het stigma dat alleen ‘oude, grijze dametjes’ de boeken lezen. “Maar in werkelijkheid is dat heel anders. Een groot deel van onze lezers is hoogopgeleid. Het is voor veel vrouwen echt een guilty pleasure.”
Ze vertelt dat het gros van de lezers vrouw is en tussen de 40 en 50 jaar oud. Maar tegenwoordig merkt ze dat de boeken ook door jongeren worden gelezen. “Het genre romantiek is echt gegroeid de afgelopen jaren.”
Looking forward.
Carel