De Japanse schrijver Seishu Hase heeft met ‘De jongen en de hond’ een fantastisch hedendaags sprookje geschreven. De titel doet denken aan ‘De jongen, de mol, de vos en het paard’, maar is bij lange na niet zo zoetsappig. Hase beschrijft de omzwervingen van de zwerfhond Tamon, die na de verwoestende tsunami van 2011 in Japan zijn baasje is kwijtgeraakt.
Tamon wordt opgevangen door diverse nieuwe baasjes. Wat hun allemaal opvalt is dat Tamon steeds naar het zuiden wil. Als hij in de auto zit of aan de wandel is, lijkt het alsof de eigenwijze herdershond kruising een zeer bepaald doel voor ogen heeft. Deze nieuwe baasjes zijn stuk voor stuk onder de indruk van het zeer empathische karakter van hun nieuwe aanloop-hond. Het lijkt alsof Tamon zelf uitzoekt bij wie hij wil horen.
Of het nu gaat om de vrachtwagenchauffeur met bijbaantje in de onderwereld, een uitgeblust echtpaar of een prostitué, hij weet ze allemaal in te pakken en hun levens ingrijpend te veranderen. In de zeven hoofdstukken schets Seishu Hase prachtige korte scenes uit de alledaagse levens van zeer diverse personages. En die zijn nou niet echt zoetsappig, maar eindigen steeds met een prachtige apotheose.
Als je aan het laatste hoofdstuk begint, voel je de spanning steeds meer oplopen en je wordt hard geraakt door het einde. Seishu Hase heeft met ‘De jongen en de hond’ wat mij betreft een nieuwe parel toegevoegd aan de al zo prachtige Japanse literatuur.
(recensie door Chris)
De jongen en de hond – Seishu Hase – vertaald door Elbrich Fennema
uitgeverij Atlas Contact – prijs € 21.99