De roman ‘Lichter dan ik’ van Dido Michielsen heb ik net uit en vond het erg mooi. Het speelt op Java in de 19e eeuw 1840-1917 en vertelt het verhaal van Isah, de betovergrootmoeder van de schrijfster. Isah groeit op in de kraton, het islamitische vorstenverblijf in Djokja. De vorst en zijn zonen hadden vele bijvrouwen en als jong meisje wist je al dat je uiteindelijk uitgehuwelijkt zou worden aan een van hen. Isah is een eigenzinnige jongedame die daar geen trek in heeft en zich meer aangetrokken voelt door de blanke heersers van het land. Zij idealiseert de vele gemengde huwelijken die gemeengoed zijn in de Indische gemeenschap, vlucht uit de kraton en wordt de huishoudster en minnares van een Hollandse officier. Haar droom is dat hij uiteindelijk met haar zal trouwen, de werkelijkheid blijkt heel anders uit te pakken. Een meeslepend verhaal over onze koloniale tijd in Indonesië.