Marek Sindelka is een TSJECHISCH SUPER-TALENT.
Dat zegt Uitgeverij Das Mag, op de eerste pagina van deze roman. Het is nogal een kwalificatie. En ik geloof ‘m ook nog, omdat de mensen van deze jonge uitgeverij tot nu toe getoond hebben smaak te hebben, en werkelijk oog voor het bijzondere. Dat geldt voor de schrijvers, die zorgvuldig gekozen worden, maar ook voor de omslagen, die eigenzinnigheid uitstralen. Das Mag gaf ons de pageturner van Lize Spit, de nieuwe Maartje Wortel (altijd goed) en Walter van den Berg (zijn beste), Catherine Lacey (nog op het nachtkastje) en nu dus deze Tsjech.
Iets aan het verhaal van Das Mag ademt uitgekiendheid. En dat is fantastisch. Voor een boekverkoper, maar ook voor een lezer. Gelukkig ben ik allebei. Anna in kaart gebracht dus. Een mozaiekvertelling die op mij niet als zodanig overkwam. Niet omdat niet alles samenkomt ofzoiets, maar omdat ik mee ging zweven op de taal, en daardoor nauwelijks nog kan navertellen waar het verhaal over gaat. Het deed me bij vlagen denken aan mijn lievelingsboek De meester en Margarita: zoals je de hele wereld kunt vinden in een taxi, kan wegvliegen op een brug, terwijl er een actueel soort Oost Europese spanning blijft hangen die niet altijd goed te definieren is. Geeft niks.
Eenmaal uit, heb je een boek gedroomd. “Anna! Kijk uit! De wereld is om je heen. Let er even op in mijn plaats.” Anna in kaart gebracht – Marek Sindelka
(recensie door Corine)